De dagen vliegen voorbij en vandaag is alweer de laatste dag in de Ashram, gisteren is het programma afgesloten met de laatste sessies bij de vuurplaats. Er werden mantra’s gereciteerd en de rituelen met de ghee en het blazen op de schelp. Ik weet niet wat ik van deze gathering het meeste zal onthouden maar waarschijnlijk is het de bijzondere sfeer en de verbondenheid die ik voel met deze mensen die van overal op de wereld hier bij elkaar zijn gekomen. Het is een paar keer gebeurd dat ik tranen voelde stromen zonder precies te weten waarom. Oude laagjes zijn losgemaakt en worden door het vuurritueel en de japa gezuiverd en omgezet. Vandaag kregen we van Swami Ritavan de opdracht om in de komende drie jaar verder te werken aan wat we hier in deze acht dagen hebben opgebouwd. De volgende gathering is in 2022 en deze week zijn er doelen gesteld om in die tussenliggende periode mee aan de slag te gaan. We nemen de mantra mee naar huis om die voor onszelf te reciteren, maar ook om het te delen met de yogaleerlingen in je eigen centrum of yogaschool. De vrede en stilte in je eigen hart deel je zo met de mensen om je heen. Ik merk dat de stilte steeds meer indaalt en dat het dagelijkse ritme van de ashram me veel goed heeft gedaan. Vandaag hebben we een kort uitstapje gemaakt naar de markt en drukke winkelstraten bij de brug in Rishikesh, maar de hectiek van het Indiase leven buiten de ashram kwam heel erg op ons af en we zijn snel terug gegaan om het middagprogramma weer op te pakken.